Według ikony Władimira Grigorenki. Mandylion należy do ikon acheiropoietycznych, czyli "nie ręką ludzką uczynionych", ale powstałych poprzez odbicie twarzy Zbawiciela na płótnie. Oblicze odbite stało się wzorem dla wszystkich późniejszych przedstawień Jezusa Chrystusa i argumentem aprobującym kult ikony.

Chrystus w majestacie zasiada na tronie na tle mandorli symbolizującej ogrom wszechświata. Mandorla podtrzymywana jest przez symbole czterech Ewangelistów. Chrystus w świetlistej szacie podkreślającej Jego majestat, błogosławi i prezentuje Słowo zawarte w księdze Ewangelii.

Ten cudowny wizerunek Pana Jezusa Miłosiernego został w swym pierwowzorze przywieziony z Rzymu do Polski w 1700 r. Zasłynął licznymi cudami. Od 1747 r. do II Wojny Światowej znajdował się w Milatynie Nowym k. Lwowa; obecnie w Krakowie w kościele Zgromadzenia Misji przy ul. Św. Filipa 19.